Kedimiz Duman

1 haftadır evimizde yavru kedi bakıyoruz. Anneleri tarafından terkedilmiş 4 kediden en çirkini fakat yumuşak huylusunu seçtim, Bill` e de sormadan çat kapı getirdim, nasıl olsa insaflı dayanamaz diye düşündüm. Zira ben kedi sevenlerden  Bill ise köpek severlerden. Akşam sepetinde balkonda uyuyor, gündüz ise evin içinde bizimle oynuyor. İlk gün nerde uyuyacağını bilemedi ama tuvalet sorunu yaşamadan kumu keşfetti. Miyavda Miyav Allah, yandın Elif dedim ertesi gün bulduğum yere mi götürsem diye düşündüm.Arkadaşım bana kuru bir ekmek verdi biraz besleyip kutuyla eve getirmek için. Kuru ekmeği yiyişi inanılmazdı epey aç kalmış olucak. Çok hızlı bir uyum süreci yaşadı ve sanırım konserve mamanın gücü.1 haftada bize çok alıştı, evin içinde koşturuyor. Aşırı obur, ön ve arka bacakları ise çok cılız, göbeğine taş bağlanmış gibi  şişik. Mamasının olduğu dolabın başında nöbet tutuyor.
Adını Duman koydum renginden ötürü, Bill de tuturdu bide Yunan adı koyalım diye"Acayip zor bir isim seçti" Külkedisi`nin yunanca versiyonu" Stahtaputa" gibi bir şey. Anca kendi telafuz eder artık.
Annesiz kalmış,aç, şimdilik bakalım diye aldık sanırım vazgeçemiyeceğiz.
ilk eve geldiğimde kutuya saklandı ve uyayakaldı

Hemen ilerleyen günlerde bizimle siestaya başladı


Dün, büyüdü galiba


Yorumlar

  1. Elif en son foto cok seker. Bayagi alismissiniz birbirinize...

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

ISTANBUL / στήν ΠΟΛΗ Gezdim, Gordum, Geldim, Serisi

III

Hoşgeldin 2017 Baharı